ROZDIAL 7

...telefon wypadl mi z rak opadajac na lozko a ja szybko ubralam sie w moje wczorajsze rzeczy i wybieglam jak najszybciej z domu . Nie wiedzialam dokad bieglam , bieglam przed siebie byle tylko jak najdalej od Harr'ego .Myslalam ze jest ze mna szczery i ze wszystko mi mowi ale jak widac mylilam sie.

Po moich policzkach splywaly cieple , slone lzy....Bieglam ocierajac rekoma oczy , nie patrzac przed siebie . Nagle wpadlam na jakas osobe , mruknelam ciche ''przepraszam'' i bieglam dalej az dobieglam do mostu. Zatrzymalam sie i podeszlam do barierki .

Zaczelam coraz bardziej plakac spogladajac na wode.W pewnym momencie poczulam czyjas dlon na moim ramieniu. Odwrocilam sie a moim zaplakany oczom ukazal sie wysoki brunet o czekoladowych oczach.

-Wszystko wporzadku ? - zapytal z troska w glosie .

- Nie ! Nic nie jest wporzadku ! - odpowiedzialam wciaz szlochajac

Nieznajomy przytulil mnie i zaproponowal krotki spacer, nie wiem dlaczego ale sie zgodzilam.

Szlismy w ciszy przez pusty park..

- Jestem Liam - powiedzial usmiechajac sie delikatnie w moja strone 

- Jessie - powiedzialam cicho ..

- Dlaczego taka piekna dziewczyna jak Ty placze ? - zapytal troskliwie

-Poniewaz czuje sie zdradzona przez niego , moze to moja wina bo w koncu nie powinnam ogladac jego zdjec bez pozwolenia a z drugiej strony powinien byc ze mna szczery bo w koncu jestesmy a moze bylismy razem....- Tak zaczelam opowiadac Liam'owi o mnie i o Harry'm . Oczywiscie na koncu musialam sie rozplakac jak male dziecko. Liam mnie czule przytulil i nie przerwal uscisku dopluki nie przestalam plakac. Czulam ze moge mu zaufac....

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Przepraszam Was ze taki krotki ale nawet nie wiem czy ktokolwiek z Was to czyta...;/ Kto czyta niech zostawi komentarz pod tym rozdialem , nawet zwykle ''czytam'' mobilizuje do dalszego pisania . *

Ogolem to dziekuje wam za tyle wyswietlen ! Jestescie niesamowici ! Kocham Was ! *

Dzis jak wiecie Sophie ma urodziny , Sto lat ! <3

<33